vavien

Boş ama bir o kadar da benle dolu bir ev.Kendim bir odada ben bir başka odada. Aramızda bir vavien. Ben yaksam kendim kapatıyorum, kendim yaksam ben kapatıyorum. Daimi bir karanlık yani. Olsun! Ateş böcekleri yeter bize. Yaralarımıza ateş böcekleri üşüşünce aydınlanırız. Yanarız belki, yaralarımız dağlanır. Yaralarımızdan çıkan duman evin koridorlarında el ele tutuşur. Ateş böcekleri avuçlarımıza hapsolur. Parmaklarımız parmaklık olur. Ruhumuz özgür kalır, ben kendime dönerim, kendim bana. Bir ateş böceğinin bedeninde bir oluruz.